SEVAL ÇİMEN

SEVAL ÇİMEN
4 şubat 1985 Sivas Şarkışla doğumluyum Dar gelirli 5 çocuklu ailenin ilk çocuklarıyım doğum sonrası sarılık nedeniyle beyindeki hareket merkezi hasar görmüş serebral palsy olarak yaşamımı sürdürmekteyim 1986 yılında kalça çıkığından ameliyat oldum 1987 yılında Ankara hastanesin de 6 ay boyunca fizik tedavi gördüm fizik tedavi dönemimde bir çok yeteneğimi elde edebiliyorum örnek hareketsiz şekilde hep anne kucağında ve başımı tutamıyordum konuşamıyordum tedavi den sonra bu yetenekleri kazandım özgün eğitimimi sağlık nedenlerimden dolayı ve okul idarecilerinin okula almaması nedeniyle hiç bir tahsilimi elde edemedim ailemle birlikte yaşamaya devam ederken kardeşlerim okula başladılar ve ben hala okula gidememenin arkadaşlarımın olmaması okul hayatımın olmaması üzüntüsü ile evdeki oyuncaklarımla kendimi oyalıyordum ama okuyamama üzüntüsünü üzerimden atamıyordum unutamıyordum televizyon karşısında sürekli çıkan yazıları okuyamamak beni sinirlendiriyordu annem ve babama söylüyordum bana oyalansın diye defter kalem alırlardı çocuk aklı ile onları aldığımda o kadar çok mutlu olurdum sürekli bir şeyler yazmaya çalışırdım çocuk aklı ile İnanabiliyormusunuz okuma yazma biliyormuşum gibi harflere baka baka yazardım kız kardeşlerim görünce şaşırırlardı sanki bir öğretmen den eğitim alıyormuşum gibi yazıyorsun diyenlerde oldu bunları duyunca daha çok hırslanıyor hevesim bir kat daha artıyordu okula gitmeden de okuyabilirim diye kendim kendime öğretmen olup kendi kendimi eğitmeye çalışıyordum en büyük isteğim okumak oldu 1998 yılında kiracı olarak yeni eve taşınmıştık bu evde çok değişiklikler yaşadım mesela yeni komşular yeni hayatta alışmaya çalışıyorduk işte o dönemde hayatımda bir çok güzellikleri yaşadım diyebilirim evimizin önünde koca bir yeşillikler vardı üzerinde sürüne sürüne koşuyor kendi kendimi mutlu ediyordum bir tek okula gidememenin ve okuyamamanın ezikliğini yaşıyordum pencereden hep okula gidenleri gelenleri seyrederdim bir gün televizyonda bir anne çocuğuna Allah’a dua ederse bir çok isteklerini yerine getireceğini söyledi ve bende bir gece ağlaya ağlaya dua ettim o günün sabahı inanırmısınız okudum okudum doya doya okumanın sevincini yaşadım çok mutlu oldum o anı anlatamam ancak benimle yaşamalıydınız ve Allah’ıma binlerce kez teşekkür ettim duamı kabul ettiği o günün sonrası yeni kardeş sevinci yaşadık annem tekrar anne olmanın heyecanı yaşıyor babam ise baba olmanın biz 4 kız kardeş ise abla olmanın heyecanı yaşıyoruz için 2000 yılında dünyaya gelen erkek kardeşimizin hastaneden gelmesini heyecanla bekledik bir gün sonra kardeşimiz evimizin neşesi oldu ve kendi evimizi aldık taşındık beni üzen olaylarda bundan sonra oldu babaannem vefat etti Allah rahmet eylesin kadıncağız bana çok şeyler öğretti beraber oyuncak bebeklerim için yastık yorgan elbise yapardık hayatta bağlanmamın diğer etkisi de bu oldu hiçbir zaman engelli olduğumu hissettirmedi tabi ailemde hissettirmedi çocuk olduğumdan mı hiç farkında değildim galiba büyüdükçe her şeyi öğrenmeye başladım hayat büyüdükçe zorlaşıyordu bütün engeller üst üste gelmeye başladı ben hayatımın büyük bir bölümümü anneme bağlı olarak sürdürmeye çalışıyorum benim psikolojim altüst olmaya başladı çünkü artık dışarı çıkamıyor eskisi gibi mutlu olamıyorum 2002 yılında bana bilgisayar alınana kadar bu bilgisayar hayatıma renk kattı küçücük ekranda bir çok şeyi görebiliyordum bir çok arkadaşlıklar kurdum kurdukça arkadaşlarımın benden farklı olmadığını anladım ve en önemlisi bu dünyada yalnız olmadığımı anladım onların hayatını okudukça şükür ettim kendimi bir çok konuda bilgisayar sayesinde eğittim hayatımda değişiklikler ise yalnız olmadığımı ve şükredecek kadar çok şeye sahip olduğumu anladım sadece bizim görüntümüz farklı olduğu için toplumun bize karşı bakışı ve davranışı ulaşılabilirlik çözümsüzlüğü bizi kahrediyor bizim hiçbir zaman tek başımıza çıkma gezme şansımız olmadığı gibi insanlar ve aile tarafından bir çok şeyden mahrum ediliyoruz eğitimden sağlıktan insana dair her şeyden yoksun yaşıyoruz Serebral palsylı olmak hastalık olarak değil bir yaşama biçimi olarak adlandırılırsa bir çok sorunu çözmüş olacağız bizim yaşadığımız sorunları ne aile bilir nede çevre bilir bizim yaşadığımız sorunları ancak biz biliriz çünkü biz bedenimizle büyük bir mücadele içindeyiz Allah bize öyle mücadele gücü vermiş ki o güç ise zeka biz bir çok hareketlerimizi zeka ile yapabiliyoruz bizim en büyük gücümüz zekamızdır…

Seval ÇİMEN